top of page

Kaçarken

Güncelleme tarihi: 12 Nis 2024

Başka bir yere girdiğimizde, bize ait olmayan, herhangi bir aidiyet hissetmediğimiz, bütün objelerin başkalarının olduğu, bilmediğimiz seslerle dolu, hangi konumda hissederiz kendimizi? Dışarda gibi mi? Rahatça eleştirebileceğimiz bir yerdeyiz sanki... Kimse de karışmaz ve eleştirdiğimiz için bizi eleştiremez... Bu durumda rahatça yerin dibine batırabiliriz mi? Bütün sinirimizi, öfkemizi, kinimizi, nefretimizi çıkartabiliriz bu yerden, bu yerde olup bitenden... Bu bize ve karşımızdakine ne katar... Paylaştıkça büyür mü o leş enerji? Benim gibiler aldırmamayı ve gittikçe "numb" olmayı seçiyor bunu biliyorum... Hissizleşme böyle böyle oluyor zaten, sevmekten kaçarken değil, etraftaki nefretten kaçarken.

 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
GOOGOLLAR: Bir Bombasızlık Hayali

İnsanlık, varoluşunun en başından beri ya yaşamayı ya da ölmeyi seçmek zorundaymış gibi yaşıyor. Bu, yüzyıllar içinde şekil değiştirse de...

 
 
 
Dalga mı?

Sanat projelerimi anlamayıp ciddi konuları alaya aldığımı, dalga geçtiğimi sananlara bir cümlem var artık; "ChatGPT ye sorun". Kültürel...

 
 
 
Merak ediyorsun ama neyi?

Kimse kusura bakmasın ama bu ülkenin topraklarında yaşayan insanların bu içsel tokluğuna, meraksızlığına hiç ama hiç inanmak istemiyorum....

 
 
 

Komentarze


bottom of page