top of page

Kapanır...

Kendini güvende hissetmek kadar hayat kalitesini etkileyen çok az şey var. Tabii açlık, tokluk, sağlık koşullarını bir kenara bırakıyorum. Kendini güvende hissetmeyen insan zor konuşur, konuştukları oraya buraya çekilsin istemez... Hele de hassas biriyse bazen sesi zor çıkar, içi sıkılır etraftaki kem gözlerden. Ne işim var burda der içinden ama orda olmak zorundadır. Hayat koşulları... Geçecek bu da geçecek der. Etrafındakilerin asla anlaşamayacağı insanlar olduğunun farkındadır. Her hareketleri, nerdeyse her sözleri sahtedir, sahteliğe o kadar alışmışlardır ki artık oynadıklarının kendileri bile farkında değildir. Bu aralarındaki kişinin, adapte olamamış olduğunu düşünürler, zamanla alışır bize derler... Oysa zamanla alışılacak bir durum yoktur, en başından her hareketinin gözlemlendiğinin ve bir bit yeniği arandığının farkındadır. Ne eğlenebilir, ne düzgün sohbet edebilir, içine kapanır, kapanır, kapanır... Güven duymamıştır. Güven duymadığı halde bangır bangır konuşabilseydi hiç tutunamayacağının farkındadır.


 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
GOOGOLLAR: Bir Bombasızlık Hayali

İnsanlık, varoluşunun en başından beri ya yaşamayı ya da ölmeyi seçmek zorundaymış gibi yaşıyor. Bu, yüzyıllar içinde şekil değiştirse de...

 
 
 
Dalga mı?

Sanat projelerimi anlamayıp ciddi konuları alaya aldığımı, dalga geçtiğimi sananlara bir cümlem var artık; "ChatGPT ye sorun". Kültürel...

 
 
 
Merak ediyorsun ama neyi?

Kimse kusura bakmasın ama bu ülkenin topraklarında yaşayan insanların bu içsel tokluğuna, meraksızlığına hiç ama hiç inanmak istemiyorum....

 
 
 

Comentários


bottom of page